Korozja metali

Korozja metali, z łaciny corrosio, oznacza zżeranie. Dokładnie proces korozji metali polega na stopniowym niszczeniu struktury (powierzchni) metalu w wyniku chemicznej reakcji lub procesu elektrochemicznego w otoczeniu jakim się znajdują. Szybkość i kierunek zmian zależą także od czynników fizycznych, np. promieniowanie czy naprężenia w elementach obciążonej konstrukcji oraz czynników mikrobiologicznych.

Wyodrębnia się dwie podstawowe grupy korozji metali:

• chemiczną, która zachodzi w specyficznym środowisku nie przewodzącym prądu elektrycznego,a dzieli się na suche gazy oraz ciecze nie przewodzące prądu elektrycznego. Utlenienie zachodzi w czasie bezpośredniego kontaktu z cząsteczkami utleniacza, stąd reakcja chemiczna
• elektrochemiczną, która zachodzi w wodzie slodkiej i morskiej oraz w powietrzu atmosferycznym i w gruncie.

Oba procesy są wieloetapowe. Nie wszystkie metale ulegają procesowi korozji. Do takich metali nieszlachetnych zaliczamy patynę i złoto, które występują w stanie niezwiązanym, jako samorodki, czyli pierwiastki rodzime. Metale, które ulegają częstej korozji, jak np. żelazo, poddaje się procesowi spowolnienia poprzez stosowanie powłok ochronnych lub tzw. ochrony protektorowej.

«powrót